Plonske plonseren plofnisoms?

Vanaf pakweg oktober tot maart hebben we in België niet het juiste soort UV-stralen om zelf vitamine D aan te maken. Conclusie: maar liefst 90 procent van de Belgen zou last hebben van een vitamine D-dip tijdens de winter en/of de vroege lente. Ook mensen die te weinig zonlicht opnemen, kunnen in de gevarenzone belanden en moeten waakzaam blijven voor risico’s zoals zwakkere botten, lusteloosheid, tandproblemen en een verminderd immuunsysteem. Chantal Mathieu geeft enkele voorbeelden: “Adolescenten die amper buitenkomen omdat ze te veel achter het scherm zitten….

Nu dat de aprilse grillen voorbij zijn, is het hoog tijd om dat vitamine D-tekort grondig aan te pakken. Door medische overwegingen en de expertise van onze EHBO-verantwoordelijke achten wij het nodig om te zonnen in openlucht en natuurlijk een zwemmeke te placeren. Dit voor het welzijn en de gezondheid van ons allen. Zodat we gesterkt de laatste maanden kunnen afhaspelen en natuurlijk vol levenslust op kamp kunnen gaan. 

Voor deze tocht neem je een boekentas met broodtrommel, drinkbus, versnapering, zonnecrème én zwemgerief mee!

<Cultuur met Grote C – A La Sala>

Waar eindigt cultuur en waar begint entertainment? Deze eeuwenoude discussie gaan wij in deze culturele rubriek niet oplossen. Wel tonen we wat cultuur voor ons betekent. Voor onze vijfde culturele onderwijzing trekken we een blik Texaanse muziek open.

A La Sala is het vierde studioalbum van het Amerikaanse muzikale trio Khruangbin. De band uit Houston, Texas speelt een combinatie van klassieke soul, dub en psychedelische muziek. De kenmerkende Thaise funk – Khruangbin betekent ‘vliegtuigje’ in het Thais – van de eerste plaat The Universe Smiles Upon You uit 2015 hebben ze ondertussen ingeruild voor meer Spaanse en Midden-Oosterse invloeden die vooral in het tweede album Con todo el mundo tot uiting kwam. De grote doorbraak van de Amerikaanse band kwam er na hun samenwerking met Leon Bridges en de fantastische EP Texas Sun die daarmaar op A La Sala staan eindelijk alle sterren in lijn. De plaat begint met het serene ‘Fifteen Fifty-Three’ om naadloos over te gaan in onze persoonlijke favoriet ‘May Ninth’. Khruangbin raakt helemaal op dreef tijdens ‘Pon Pón’ en houdt die toon de volle 39 minuten aan. Het Parool beschreef A La Sala als volgt: “De sfeer is op het eerste gehoor landerig, maar de lome grooves blijken al snel genoeg zon en warmte te bevatten om de luisteraar langzaam het betoverende universum van de band in te trekken.” Iets over nagels met koppen slaan. Enjoy!